Zelf niet top geslapen,mss een roseetje teveel gisteravond. Kinderen waren aan het "chillen" en Marco en ik zaten nog een tijd buiten in de ‘George & Midred stoelen.
Cappuutje bij het zwembad om 8.15 ‘smorgens. Wel weer een zakje maar goed. Marco zelfgemaakte koffie maar de verhoudingen moet hij nog even checken.
Wat heerlijk en een rust.
We gaan om 8.45 even naar het bakkertje en locale super voor boter en water. Geloof het of niet maar de Minuty kost hier 17,95 per fles!!! In NL bij de Sligro rond de 7,50/8 bij de Sligro!
We kopen een bag in Box rosé van het Chateau hiernaast (Chateau des Selves) 22,00 voor 5 liter..kijk! En heerlijk! Scheelt een heleboel flessen :-)
Heerlijk zo te ontbijten, onder de druiven. De tafel is wat gammel maar ach, leuk kleed erover, genieten zo.
We besluiten maar gelijk na het ontbijt naar de grote LeClerc te gaan, 10km verderop ongeveer 20min rijden. Voor we gaan valt mijn oog op een faxmachine, even aan Charlotte & Philippe uitleggen wat een fax is :-)
We herkennen de supermarkt van een paar jaar geleden.
Eenmaal binnen gaan we al na een minuut of 5 allemaal een andere kant op...iedereen zijn eigen ding zoeken.
Vanavond vlees op de BBQ. We moeten de elektrische gebruiken, vanwege de hitte en droogte mag de openhaard bbq niet gebruikt worden.
Olijfjes, kaasjes, paté, nog wat fruit, sla, douchedingen, frisdrank en weet ik veel wat nog meer. Nog een flesje van Chateau des Selves rood en een 6 pak Leffe Rituel natuurlijk, in NL niet te verkrijgen.
Thuis snel uitladen, stokbrood met paté en een glaasje rosé, het is immers al na twaalven! Dan heerlijk zwemmen en dobberen. Marco en Phil gaan (na het baantjes trekken) overgooien met de bal in het water.
Char in de donut en ik op het bedje!
Vanuit het zwembad over de rand is het zo’n lief schouwspel, de kleine bloempjes, uitgebloeide bloempjes die net als bij een paardenbloem een pluizenhoedje draagt en vliegende insectjes. De cigales zingen hun hoogste lied.
Het boek van Esther Verhoef (close-up) is inmiddels uit, ieder doet wat voor zich. Marco onder de druiventrosjes aan tafel op zijn laptop.
Lekker nog zo’n glaasje Horchata uit Spanje.
Liggen we net lekker aan het zwembad, ik topless, staat ineens een poolman voor de deur..lekkerr dan, beetje nukkige vent met grapjes die niet kunnen..
Ik ben naar boven gevlucht en kom met jurk naar beneden..djeez.
Hij klaagt dat het zo slecht verdient hier en de lasten hoog. Pfff
Gelukkig vertrekt hij weer en het ontspannen kan doorgaan.
Marco en Phil hebben het tafelvoetbalspel naar buiten gehaald en gaan lekker tekeer. Aansluitend nog even pingpongen.
Char relaxed met een aflevering van het een of ander en ik loop door de gigantische tuin, met plateaus verder dan het oog reikt en aangrenzend een groot bos. Ik speur naar zwijnen maar zie (gelukkig) niets.
Ik kan niet beschrijven hoe mooi het hier is en hoe uitgestrekt.
Een dode hommel is interessant voor een familie grote mieren, met zijn allen proberen ze de hommel te verplaatsen, interessant schouwspel. Na lange tijd lijken ze het opgegeven te hebben en komt een patrouille mini miertjes aan. Ik zie de hommel ligt bewegen, een megaklus die niet geklaard kan worden lijkt.
Marco en ik gaan samen het eten voorbereiden, lekker keuvelen in de keuken, uitje snijden, aardappelen schillen, koken en in de oven met rozemarijn uit de tuin. Salades maken en vlees op de BBQ, ok niet zoals thuis maar prima, eigenlijk een groot gourmetstel :-)
Gezellig!
Eten en kletsen over vakanties en wat ideaal is qua vakantie. Char drinkt gezellig een glaasje rosé mee :-)
Het lijkt ons weer leuk om met anderen op vakantie te gaan, Char heeft al gezegd dat ze best weer een keer met Laura enz weg zou willen. We tellen hier de kamesr, als er gedeeld wordt kan het..
Na het eten even gezamenlijk afruimen, de milka reep en koekjes opeten.
Bleh Milka melk..saai..
We pesten een aantal keer en hebben het over vroeger en over de knuffels muis, Provençaal, Simba en Nijnt.
Ach zo leuk.
We sprayen ons ondertussen gek met de muggenspray maar de muggen blijken ongevoelig..
Ahh, als het donker is zijn de mieren nog steeds aan het zwoegen, ik wilde het fotograferen maar op de foto komt het niet over.
Kinderen ieder voor zich en Marco en ik wagen ons nog aan een Casa de Papel
Trusten
X
