Labels

woensdag 13 mei 2015

13 mei, dag 20 Key West

We hebben goed geslapen!! Heerlijke kamer maar helaas bij navraag is de kamer donderdag niet meer beschikbaar :-(

Als we thuiskomen van Key West zullen we dus iets moeten vinden voor morgen en overmorgen...hellup.

Op naar Key West maar eerst gaan we naar Robbie's waar we de tarpons kunnen voeren.



Dat blijken dus enorme vissen te zijn!
We krijgen een emmer met een bodempje vissen. Behalve de enorme en kleinere tarpons die ons glazig en soort van eng grijzend aankijken met de bek bijna bovenop staan er ook pelikanen en witte reigers die hopen op een hapje :-)


Bijna surrealistisch hè!




De vogels mogen we niet voeren, ah gossie. Leuk om even te doen :-)


Ondanks de emmer met zeepsop voor de handen (gatver, zit iedereen daar met zijn handen in?) blijft de visgeur aan de handen hangen.

Misschien even stoppen voor ontbijt en dan handen nog even flink wassen  :-)

Mmm, wat een lekker ontbijt ;-)
We willen niet teveel tijd kwijtraken dus de Mc Drive biedt uitkomst. We zijn helaas 10min te laat voor de EggMc Muffin, dan maar een cheeseburger..
We kregen na verzoek een bakje met wat desinfecterende gel en wat tissues :-) om de handen schoon te maken.

Onderweg veel mooie bruggen en kleine 'bounty' eilandjes.



Key West is dus het meest zuidelijkste puntje van Amerika. Op slechts 90 mile van Cuba.
Gek idee dat je volgend jaar misschien wel met een veerboot naar Cuba kunt gaan met hoe de dingen allemaal veranderen.

We parkeren en lopen direct naar het meest zuidelijke stukje om de foto te maken die iedereen schijnbaar onbezorgd maakt als bewijsstuk dat ze echt op Key West zijn geweest: SouthernMost Point!!
Wat echter een groot algemeen geheim is, is dat het een attractie is waar je wel even voor in de rij moet staan.
Ok, de hitte is verlammend maar we amuseren ons door naar een grote pelikaan te kijken die telkens een duikvlucht neemt in het water om al bovenkomend het visje te verschalken wat hij zojuist heeft gevangen.  
Ja, zo is de natuur, mooi om die prachtduiken te zien.
Op de grond zien we een schilderijtje met de tekst: One human family...mooie woorden.
Ach en daar zijn wij aan de beurt, de Duitse meneer achter ons is zo vriendelijk om de foto's te maken, eerst met mijn mobiel voor de snelle sharing  :-) en nog even met de 'echte' camera voor later thuis.
De man was zo aan het grinniken tijdens het fotograferen met mijn mobiel dat Charlotte zei dat hij ons waarschijnlijk aan het foppen was door Selfies te maken ipv foto's van ons ;-) Haha dat zou een goeie zijn! maar was niet zo..gelukkig maar..beelden doemen op van een breed lachend hoofd van die man haha!

Zo, de verplichte foto is gemaakt dus nu even Duval Street door. Het 'even' kun je weglaten want hij is ontzettend lang, je moet dus wel keuzes maken. Duval Street is vol winkeltjes, restaurantjes, barretjes, souvenir winkeltjes, een man zit achter een tafeltje sigaren te draaien. 
We lopen wat rond en Charlotte vind een leuk jurkje en we kopen weer wat borden voor onder onze veranda en Philippe is blij met weer 2 pakjes Bicycle kaarten die in Nederland niet verkrijgbaar zijn.

De dame in de kleding winkel wees ons op een leuk restaurantje in Duval Street, genaamd Pinchers..een bekend en oud familierestaurant. Hier zit je buiten en hoog met grote draaiende Fan's voor de verkoeling.
We namen tonijn sashimi (daredevils zijn we) en house salade with blackened Shrimp. (Blackened betekend dus niet aangebrand ;-) maar zijn speciale kruiden)


Het was eigenlijk best goed!
Boven een raam heel hoog zat een vogeltje te broeden op het nest.. Lief!..niet te erg eronder staan getuige de sporen onder het nestje.


We willen nog naar Sloppy Joe's en naar het Butterfly museum (tripadvisor nr 1 attractie in Key West) maar het is zo zo heet..het klinkt erg maar we gaan gewoon terug..terug om te plonzen en een hotel voor morgen te zoeken..ook belangrijk.

Thuisgekomen speuren naar hotels.

Kijk een One bedroom suite in het Viceroy hotel in Miami. 
Na flink speurwerk heeft Marco weer een (relatief) goede  prijs kunnen vinden.
Bijna te mooi om waar te zijn, via hotel zelf was de suite niet meer beschikbaar dus eens kijken wat er gebeurt als we aankomen.....

Zwembad op de 15-de verdieping en de foto's op de site zijn te mooi om waar te kunnen zijn. We gaan het zien.


Vanmiddag was er een vogeltje tegen ons raam gevlogen, hij leek ok dus geen aandacht meer aan gegeven.
Hij zat er vanavond echter nog steeds en onze lieve Charlotte bracht de vogel water, appel en een hoop TLC.
Hij ziet er goed uit maar durft niet te vliegen dus heeft ze hem voorzichtig met een handdoek opgepakt en naar beneden gebracht naar een beschut plekje.
De receptie op de hoogte gebracht en ze zouden een oogje in het zeil houden morgen..dat hoop je dan ook.

Zo, nu wat simpels eten dus een Whopper met kaas bij Burger King en we zitten daar bijna alleen op één andere familie na...Nederlanders.. 

En nu lekker even niets meer....of misschien toch nog een aflevering Bloodline.....