Labels

vrijdag 10 juli 2015

11 juli 2015 Mooie dag..18 jaar getrouwd!

Onze gedachten gaan terug naar 18 jaar geleden.

Marco en ik traden in het huwelijk.
Onbevangen en blij, toekomst nog onbekend!
Een snikhete dag en allen die ons dierbaar waren om ons heen..zo'n 18 jaar later zijn we intens gelukkig met onze mooie lieve kinderen en al wat ons gegeven is maar realiseren ons ook met verdriet dat we een aantal zeer dierbaren zijn verloren en missen..

Vandaag denken we terug maar ook vooruit! We zijn aan het nadenken en zoeken naar een locatie voor nog een weekje.

Lekker zwemmen, pingpongen en taartje eten om onze trouwdag een beetje te vieren.
We hebben ook huismieren..ietsje groter dan we thuis gewend zin...:-/

Om 18.00uur..op naar Juan les Pins!
De kinderen wilden eerst even in de speelhal alvorens te gaan eten. 
Terwijl zij zich vermaakten deden pap en mam een rondje :-)

We komen al zo'n 14 jaar in Juan les Pins.  We liggen dan meestal een paar keer heerlijk luxe te liggen bij een strandtent.  Vroeger veel bij La Jetee, later vooral La Petite Plage op Antibes of Les Pirates in Juan les Pins.
Heerlijk daar, veel mooie herinneringen dus om ons jubileum te vieren was dat vanavond 'the Place to be' samen met het 'Jazz A Juan festival' kon de avond niet meer stuk....dachten we....

Helaas, wat een deceptie!! De ontvangst was al niet echt hartelijk. We kozen vooraf een garnalensalade met avocado en Marco de krabsalade. Dit was nog wel ok..de garnalen waren wel Noors met een paar grotere ertussen en te veel stukken bruin verkleurde avocado. Gerecht van Marco was ok..niets bijzonders.
De penne Carbonara van de kinderen was lekker.. Maar toen....de geliefde salade Creole..normaal geserveerd in grote ananas zat nu in een mini ananasje en was binnen 5 happen op, let wel, het is een hoofdgerecht a 28€
De salade die Vief had was echt kansloos..Cesar Salad met langoustine..
Een bord met bruin verkleurde ijsbergsla met een vettige drab (mayo?) een lege langoustine huls met wat ijskoude taaie plakken langoustine, een half eitje en als garnering een hele lenteui erop gemikt...de jongen die de de borden kwam halen beaamde mijn beklag en zou het doorgeven. 'Onze eigen' ober had duidelijk minder interesse, geen excuses, ook niet nadat ik vertelde teleurgesteld te zijn, dat we hier al zo veel jaar komen en nu ons jubileum vierde. Hij smeet de rekening op tafel met de mededeling dat we dan de hoofdgerechten wel niet hoefden te betalen..met een hautaine houding van had ik jou daar....we betaalden en hij liep na de transactie meteen weg zonder ook maar iets te zeggen..

Pfff dan is 107 € nog steeds te veel hoor..
Heel jammer..maar hier komen we niet meer..

Gelukkig hebben we altijd nog de crêpes
en de wijn en kaas en de mooie olijfbomen thuis, en elkaar!!En daar zitten we nu..lekker te genieten! en vieren dat het leven goed is..


Weltrusten..:-)