Labels

vrijdag 15 juli 2016

Vrijdag 15 juli 2016...Ongeloof

We worden wakker en lezen over de aanslag in Nice..ongeloof..wat verschrikkelijk!! Wat bizar..dit speelde zich af precies op het moment dat wij op het strand naar het vuurwerk zaten te kijken, 10 km verderop keken gezinnen, opa's oma's, kleine kindjes, verliefden ook naar datzelfde vuurwerk, vrijheid vieren en dan ineens zo'n laffe daad, een daad uit haat..pffff
De eerste bezorgde What's Appjes komen al binnen, gelukkig kunnen we ze geruststellen.

Marco looptnaar het supermarktkje om de hoek om tandpasta te kopen. 
De realiteit van de dag..
Eenmaal terug lekker kopje Nespresso (hebben de machine gewoon meegenomen;-) ) 

Kijk de kindjes eens lief slapen

Om 8.50 staat de hulpdienst op de stoep on de auto mee te nemen, we horen wel wanneer deze klaar is dus toen Marco zei dat we morgen weer vertrekken keek de man erg moeilijk. 

Lekker ontbijtje met de eigen Nespresso en croissantjes van het bakkertje op loopafstand .
We hebben een keer eerder in deze straat vakantie gevierd. Een huis tezamen met opa en oma en schoonzus en vriend. Charlotte liep als kleine hummel al mee aan opa's hand naar hetzelfde bakkertje.

 We kletsen met de jonge eigenaresse Emma van dit Mandara Beach hotel over de afschuwelijke gebeurtenissen en welk effect het heeft op het angstgevoel bij mensen..ze werdt vanochtend al gebeld door mensen die af wilden zien van een boeking. 

Om 10.00lopen we richting het strand, maar weer eens naar Epi Beach..kreeg op FB een herinnering uit 2009..dagje La Jetee

Dagje Epi Beach, We settelen en genieten van de prachtige kustlijn.
Ach, beetje dommelen, zandscheppen en overpeinzen. Nog niets over de auto.
Om 1300gaan we aan tafel.  Char lekkere taart van tomaten mozzarellae n avocado, Phil kindermenu, Vief de Sole Meuniere en Marco Salade met garnalen ed.
Lekkere rosé erbij. En Char chocotaartje toe.

Weer relaxen maar om 17.15 besluiten we toch maar te gaan. We worden een beetje té rood :-)
Tja, heerlijk zo'n dagje strand maar eerlijk is eerlijk..de prijs gaat ons steeds meer tegenstaan..dagje strand met eten en dan 250€ lichter. Je weet het maar toch..

In het hotel even relaxen, niets doen en lekker douchen. 
We bellen nog even met de ABN maar die hebben ineens een leeg dossier en weten noet eens waar de auto is..het is te laat om uit te zoeken dus morgen proberen ze dat uit te vinden..Hallo
meneer, we moeten morgen om 10uur uittchecken en het hotel verlaten...Pfff spanning en sensatie...

Terug naar Juan waar we langs de boulevard struinen en wat winkeltjes aflopen. Char ziet een mooi jurkje die we passen en kopen, zo mooi!

Daarna eten bij een tentje waar we gezellig aan de praat raken met een Engels trio, ouder stel met broer, heel gezellig. Kindjes weer pizza, Marco entrecote en Vief Frito Misto wat er bij de buren erg lekker uitzag maar eenmaal voor mijn neus kreeg ik de kriebels..onder de gamba's, Calamaris en zalm keken tientallen vissenoogjes me aan....kriebels over de rug..een nachtmerrie.. Volgens de Engelsen erg lekker dus heb me niet laten kennen en er 3 gegeten...geen smaak aan en die ogen...brrrrrr

Terug over de bouvelard waar Char een mooie dromenvanger koopt. Na een praatje met de oudere verkoopster en mijn vraag of ze ons wel mooie dromen kan beloven geeft ze ons een mooi verhaal over de herkomst..Charlotte
Krijgt zomaar een extra kleine dromenvanger zodat ze altijd
mooie dromen zal hebben waar ze ook is.
 En die dromen hebben we nodig want op de weg terug horen we ook over de staatsgreep in Turkije...wat gebeurt ee toch allemaal :-(

'Thuis' nog een glaasje op het balkon en hopen dat de auto er morgen weer is.