Zo, lekker geslapen
zeg!
Even snel Laura
feliciteren want
mijn mooie lieve nichtje is alweer 21 geworden!!!
Marco gaat om
09.00uur naar het bakkertje, om die tijd staat er al een lange rij maar het
gaat snel.
Sinds ons vertrek
doet mijn rechterarm en schouder zeer, echt, ik lijkt wel een bejaarde. Links
was ik al jaren geblesseerd en nu rechts ook..auw. De jaren gaan tellen😜
We eten samen het
croissantje en gaan daarna op de fiets naar de Hyper U om koffie en wat
frisdrank te halen, een heerlijk tochtje.
Eenmaal thuis
ontbijten we met zijn allen, gaat Phil met zijn matties op pad en Marco en ik
gaan naar het zwembad, beetje meevoeren in de wildwaterbaan, beetje zwemmen, ik
een beetje hangen aan Marco..lekker hoor :-)
Als we weggaan zien
we Char en Thomas ook.
Zij gaan lekker met
zijn tweetjes zwemmen en Marco en ik pakken de fiets naar het strand..gewapend
met handdoek en strandparasol, het mag in de krant..! Wij op een handdoekje op
het zand..het moet toch niet gekker worden 😂
Eenmaal daar op zoek
naar een plek..Aha, daar nog een leuk vrij plekje..wat heerlijk rustig..even de
parasol diep ingraven (zweet zweet) ehh..dat Frans ogende paar links is geen
rustig Frans echtpaar maar beter bezien een Hollands gezin met twee kleine
kinderen en een extreem dominante vader die het halve strand afgegraven hebben
tot fort. Het minizoontje springt per ongeluk op een rand waarop de vader woest
commandeert dat hij het moet gaan repareren en wel nu..!
Zucht..zucht..
Vervolgens stelt hij voor om mamma lekker nat te gooien met het emmertje water en als die roept dat
ze dat niet wil, schreeuwt vader weer tegen zoon dat hij dat niet moet doen.
Ondertussen vliegt de
parasol weg, en een zandvlaag teistert de ogen. We vluchten het water in. De
baai is aan deze kant is groter, het water is daarom een stuk kouder en naast
ons een groepje andere Nederlanders waarvan 1 dame een kopie van Dany Felten..
We sjokken terug naar
het strand en als pa roept dat hij het emmertje van het kind kapot zal trappen
als hij iets niet doet besluiten we dat we dat we het toch geprobeerd
hebben..en vluchten richting Palm Beach Club.
Als we zetelen
ontwaren we 'Dany' weer, grote zonnebril..
We nemen een salade
Norviegienne en een glas rosé. Die komt al snel, lang voordat de salade in
aantocht is. We besluiten om een flesje rosé te nemen maar helaas..de twee uit
de Provence die we willen hebben ze niet meer, wel een andere die 2x zo duur
is. Ok, dan een flesje gekoeld rood .
De salade is echt
heerlijk!! En verhoudingsgewijs goed geprijsd!
Even lekker relax!
Telefoon gaat..de
kinderen kunnen de verstopte huissleutel niet vinden.
Paniek paniek...na
wat suggesties en zoekwerk gelukkig gevonden..Mea Culpa...ik had deze iets
hoger neergelegd dan de afgesproken plek..
Ok..relax..op weg
naar de fiets reserveren we alvast voor vanavond in het restaurantje op het
strand.
We fietsen weer naar
huis, Phil chillt thuis, Char en Thomas hebben het ook lekker gehad. Prima!
Thuis gezellig met
zijn allen pesten . Heerlijk even zo met elkaar.
Dan douchen en op
naar het restaurantje..Phil doet bedremmeld..hij wil met zijn vrienden naar de
mac..of dat ook mag..
Tja, hij heeft het zo
naar zijn zin..we laten het, voelt gek.
Phil heeft de hele
vakantie al geen trek en eet heel weinig. De jongens hebben blijkbaar inmiddels
al gewoon thuis gegeten..
Het wordt afgeladen
druk bij het restaurantje.. voeten in het zand maar
achter ons een Frans
gezin met 4 kinderen (allemaal jongetjes) waarvan 1 een luidruchtig spelletje
speelt op de telefoon van pa.
Na het enige tijd
aangehoord te hebben draai ik me om en vraag met vriendelijke maar indringende
blik of het ietsje minder hard kan.
Later blijkt dat de
baby in de Maxi Cosi een gebroken
beentje heeft en medicijn toegediend krijgt..Ah, wel heel zielig..nu voel ik me
schuldig..wat een leven..afgetobde ouders en een zieke baby.
Als de kinderen
schreeuwen en de baby huilt zeg ik zeg..kijk Char en Thomas...neem dit in je op
en wacht nog maar een jaartje of 10.
Neen inderdaad..het
was geen leuk grapje😂
Ok, Thomas neemt een
soort kapsalon op een broodje😃.. char een Panini, Marco en ik delen een salade
Nicoise en een brochette.
Glaasje wijn en een
ijscoupe, een crêpe en wat kaas na.
Ik mis Phil, voelt
gek zonder hem.
Char heeft contact en
hij is nog niet bij de Mac geweest en ook nog niks gegeten. Toch maar even over
hebben met hem.
De creditcard wordt
geweigerd..nadat het zweet me uitbreekt blijkt het aan het mobiele apparaat te
liggen. Ik moet binnen betalen..nou..ben dus niet de enige...Opstopping daar!
Terwijl ik
doorschuifel richting kassa horen we Franse Chansons..yessss Karaoke!!!
We fietsen naar huis,
Char en Thomas gaan op pad en daar komt Phil aangelopen met zijn 2 matties.
Die jongens zijn zo
beleefd tegen ons, stellen vragen, zeggen u en Max
(Max en Sem) van 15
werkt bij Capi-Lux (elektronica winkel) op Schiphol om bij te verdienen. Hij
heeft Phil getrakteerd bij de Mac, heel lief.
Ze gaan weer op pad,
naar het voetbalveldje waar de meisjes op ze wachten.
Als ze weg zijn horen
we het...de nieuwe Franse (luidruchtige) overbuurman laat een keiharde scheet
(welkom op de camping) de Franse vrouw wordt boos en begint te schelden.
Ach ja.
En zo nemen we nog
een glaasje en ga ik maar bloggen en geef een hele dikke virtuele knuf aan mijn
lieve Zussies!!
